Mieke Bonte
Mieke Bonte is kleuteronderwijzeres aan de GBS ’t Klavertje in Wenduine. Ze vindt dat het referentiekader voor Onderwijskwaliteit de leerkracht en de school de autonomie verleent om heel veel zelf in te vullen. “Die vrijheid is voor velen een zegen, omdat het de creativiteit ten goede komt en de passie voor dit vak toelaat. Enkel zo kan je je de ‘leerstof’ eigen maken om die beter over te dragen.”
“We mogen meer kijken naar wat we goed doen, niet? Zetten we dat wel op papier? Het kan immers anders: ‘Kijk naar waar ik sterk in ben of hoe ik samenwerk met anderen en hóe ik dat doe!’ kan de nieuwe insteek worden. Ik denk dat het referentiekader voor Onderwijskwaliteit dit stimuleert.”
Mijn stijl, mijn klaspraktijk
Kinderen helpen om zelf hun leven en denken in handen te pakken, dat stelt Mieke voorop. Ze doet de dingen in haar klas niet enkel omdat iemand anders gezegd heeft dat ze dat zo moet doen. “Het heeft voor een groot stuk te maken met mijn overtuiging, mijn mensbeeld. Ik sta niet als een robot voor de klas, maar als een mens met persoonlijke waarden en verwachtingen. Die kan en hoef ik ook niet uit te schakelen van zodra ik de school binnenwandel.”
Vrijheid binnen een welomlijnd kader
Onderwijskwaliteit kan niet zonder een krachtige, kansengevende leeromgeving, vindt Mieke. “Dat gaat over de sfeer, het klasklimaat en het materiaal, maar ook de sturing door mezelf als kleuterjuf. Afspraken binnen het team zijn belangrijk, maar mijn collega hiernaast mag die op haar eigen manier invullen, zodat hij of zij zich daar goed bij voelt. Weten dat je daarbij binnen een welomlijnd kader blijft, dat toch heel wat ruimte biedt, is een geruststelling. Het referentiekader voor Onderwijskwaliteit gaat ons gelukkig niet zeggen: ‘ZO moet je kinderen met de schaar leren knippen’.”
Het kind staat centraal
“Het referentiekader voor Onderwijskwaliteit waardeert de échte praktijk. Het plaatst de kleuter met zijn grote en kleine noden, behoeften, talenten en capaciteiten maar ook zijn zorgen centraal. En het zet datgene wat tussen mensen gebeurt (en niet ‘tussen de papieren’) op het voorplan.”
Leesbaar en bevattelijk
“Het referentiekader voor Onderwijskwaliteit is geschreven op het lijf van werkvloer. Dat is geen ijdele hoop,” zegt Mieke. “Ik las het en herken me erin.” Het gaat over concrete verwachtingen en Mieke voelt de doelen die je als kleuteronderwijzer moet bereiken naar boven komen. “Wij werken hier met ons kleuterdoelenboek. Het referentiekader Onderwijskwaliteit geeft daar nadrukkelijk een plaats aan.”
Naar effecten en resultaten dankzij observatie
“Ik observeer spontaan en constant. Soms plan ik het bewust in. Van daaruit ga ik extra onderzoeken en/of ondersteunen. Kan een kind iets niet, dan onderzoek ik of het probleem op cognitief, motorisch of sociaal vlak ligt. Het kleutervolgsysteem helpt ons hierbij. Dat maakt dat we vanaf dag 1 kunnen differentiëren in wat ze goed en minder goed kunnen. Wat moet ik veranderen aan het verhaal dat ik vertel? Wat pas ik aan bij het materiaal dat ik aanbied? Bijsturen en differentiëren is zo nodig in het proces naar zelfstandigheid. Het is een geruststelling maar ook een waardering voor de professional dat het referentiekader die zaken bevestigt.”
Rust
Mieke vond het bijwijlen moeilijk in te schatten wat directie, ouders, inspectie en hét onderwijs echt van haar verwachtten. Al die filteren filteren, was niet altijd gemakkelijk. Vooral de aanpak van praktische zaken baarde haar zorgen. De agenda invullen bijvoorbeeld. “Eigenlijk weet ik van mezelf heel goed waarmee ik bezig ben,” lacht Mieke. “Dat durf ik hardop zeggen. Ik doe het op mijn manier en dat is belangrijk voor me! Ik denk dat we ons veilig kunnen voelen binnen dit referentiekader voor Onderwijskwaliteit. Het stelt me gerust.”
Mieke voelt zich OK als ze ziet dat de ogen van haar kleuters stralen. Wanneer ze zeggen: ‘Jij bent de liefste juf van de hele wereld’ of ‘Ik ga eens vragen aan mijn mama of jij mag komen spelen bij ons thuis’. “Mijn kleuters gelukkig zien, geeft mij voldoening. Dan besef ik voor mezelf dat ik goed bezig ben.”
Ludo DE LEE
20 september 2016 at 13:30Ik ken Mieke nog maar zeer recent, maar ook hier is ze haar spontane, aangename zelf. WIjze woorden van een wijze madam!