Katrien De Maegd

Katrien De Maegd

Katrien is mama van Joke (13), Bas (11) en Ico (4).  Haar jongste kinderen lopen school aan Methodeschool De Buurt in Gent. Ze vindt het belangrijk dat haar kinderen niet enkel ‘leerbeesten’ worden. “De school heeft ook de zorg om een kind gelukkig te laten zijn op school,” zegt Katrien, “Ongeacht de achtergrond van dat kind. Elk kind moet kunnen voelen dat het sterk genoeg is om zichzelf te mogen zijn, sterk genoeg om met verschillende mensen om te gaan, sterk genoeg om actief te mogen deelnemen aan de school. Met een eigen stem. Ik wil dat mijn kind gehoord en gezien wordt op school.”

 

De school mag volgens Katrien ook leren om respectvol vragen te stellen en onderzoekend te zijn. Ze vindt wel dat kinderen gehoord kunnen worden, in kleine schoolmeetings bijvoorbeeld. “Dat zie ik bij mijn kinderen op school gelukkig ook gebeuren. Het gaat dan vaak over basale dingen die toch heel belangrijk zijn. De regels van het voetbal, pesten, … De oudste kinderen begeleiden die gesprekken en leerkrachten helpen ze vertalen naar de allerjongste kinderen. Ze leren dat ze een stem hebben en dat ze samen tot een consensus kunnen komen.” Katrien vindt het ook belangrijk dat haar kinderen zelfstandige wezens worden. “Het gaat om zoveel meer dan enkel leerprestaties. Het is natuurlijk geen of/of verhaal. Kennis en vaardigheden vergaren is ook heel belangrijk, maar al die aspecten kunnen perfect samengaan binnen het referentiekader voor Onderwijskwaliteit dat nu op tafel ligt.

 

Mijn kind in de maatschappij
Het referentiekader voor Onderwijskwaliteit is rijk en breed, zegt Katrien. “Het gaat over verantwoordelijkheden en betrokkenheid. Alle spelers in het veld worden daarop aangesproken. Het kader is ook niet normatief.” Ze vindt het referentiekader ook compact weergegeven. “Dat is een kunst. Het is geconcentreerde zorg voor kwaliteit, met zicht op de wereld. Maatschappelijke impulsen zijn even belangrijk als leervaardigheden en skills, toch? Als school maak je deel uit van de maatschappij en breng je de maatschappij mee binnen.”

 

De leerkracht als veilige haven
Katrien merkt dat haar jongste kinderen behoefte hebben aan een vertrouwensband met hun leerkracht. “Ik voel dat heel sterk aan, omdat ze zich zo thuis voelen bij die leerkracht. Dat is maar goed ook, want ze zijn meer op school dan thuis. Het maakt de leraar tot een cruciale speler in het welbevinden van mijn kinderen. Die leerkracht is bij voorkeur zorgend en prikkelt hen. Die leerkracht is het liefst ook creatief en maakt hen nieuwsgierig. Die leerkracht geeft ze een goed gevoel, ziet hen als een volwaardig persoontje met wederzijds respect. Die leerkracht laat ruimte voor het karakter van mijn kind, maar creëert ook ruimte voor groei dankzij een divers aanbod. Wat ik extra fijn vind? Een leerkracht die andere interesses bij kinderen opwekt dan intrinsiek aanwezig. Die hen stimuleert tot ontdekken! De school zorgt er ook voor dat mijn kinderen er terecht kunnen met hun zorgen, pijn en problemen. Dat hoeft in mijn ogen niet per definitie bij de klastitularis te zijn. In een team met een open geest, kan dat om het even wie van de collega’s zijn die dat noodzakelijk zorgen borgt.” Katrien glimlacht. “Eigenlijk is een leerkracht niet meer of minder dan een vader of moeder van mijn kind op school.”

 

Participatie is de max
“Mijn oudste dochter had moeilijkheden met spelling,” zegt Katrien. Ze merkte dat de school de stap zette naar logopedie en CLB. “Ik mocht mee nadenken over het begeleidingstraject voor mijn dochter. Als de school alles in het werk stelt om de ouders te betrekken, dan stemt dat me gelukkig. It takes a village to raise a child, weet je. Wij ouders zijn deel van dat dorp. Ouders zijn niet per definitie kritisch maar we zijn ook niet enkel daar om mee schoolfeesten te organiseren. We kunnen de Onderwijskwaliteit samen verhogen als de leraar weet hoe de thuissituatie is, bijvoorbeeld. Ouders zijn echt niet altijd mee in het huiswerkverhaal. De school heeft soms verwachtingen naar ouders toe die ze niet altijd kunnen inlossen. Creativiteit kan je stimuleren samen met andere ouders en de ouderraad. Ik wil samen school maken, op alle niveaus! Ik heb als ouder een heel belangrijke opvoedingswaarde, niet enkel over hoe mijn kind zich gedraagt, maar ook hoe het leert. Kinderen leren immers ook buiten de school. Ik vind het fijn om in dialoog te gaan met leerkrachten. Ik vind dat wijs.”